We vermaken ons prima hier in Sogndal/Kaupanger

We zijn nu al een paar dagen in het Vesterland resort en we vermaken ons prima. Het blog wordt geschreven in de gemeenschappelijke ruimte met uitzicht op het zwembad. Dat is nu ondertussen de standaard bezigheid van de boys. Dirja is ook even mee geweest want de spieren konden wel wat ontspanning gebruiken van het warme water. Waarom precies, dat komt later in het verhaal. Eerst terug naar onze eerste volle dag.

De eerste volle dag was meteen een speciale dag want het was 1 augustus, Ro’s verjaardag. De boys waren nog tot 0:00 uur wakker gebleven en kwamen als verrassing zingend de slaapkamer binnen met alvast 1 cadeau. De felicitatie was eigenlijk al een cadeau op zich! De volgende ochtend sliepen we uit en hadden we een uitgebreid ontbijt met nog een cadeautje! Wat een feest dat jarig zijn en dat in Noorwegen! Ondanks dat we een relax dagje hadden ingepland konden we het toch niet laten om ergens te gaan wandelen. Een klein rondje in de buurt met uitzicht over het dorp en het meer. Het was voor een klein wandelingetje best een aardige klim. Het uitzicht was fantastisch dus dat maakte een hoop goed.
Deze dag had nog meer verrassingen want we gingen uiteten. In de ochtend had Dirja bij een Argentijns restaurant gereserveerd. Ro, maar ook de boys, zijn altijd te porren voor een goed stuk biefstuk. De recensies liegen er niet om want we hebben hier heerlijk gegeten. Zowel de picanha, rib-eye en de tonijsteak (deze had Dirja) waren overheerlijk. Nog even een potje voetbal in het park als afsluiting van de dag en daarna was het tijd om terug te gaan naar het huisje. Niet dat het al bedtijd was, want de boys hadden in de middag vrienden gemaakt met twee andere broers en hadden in het zwembad afgesproken. Ro en Dir deden een potje duizenden en de boys hebben heerlijk een paar uurtjes gezwommen. Nu was het echt einde dag want de volgende dag stond er een spannende activiteit op ons te wachten. 

We gingen op tijd op want het was 1 uur en 10 minuten rijden naar de Nigardsbreen gletsjer. Onderweg zagen we de bergen en de wolken weerspiegelen in het water en wat was dat toch een plaatje. Spiegelglad was het meer en we bleven ons verbazen over dit mooie uitzicht.
 Ja, jullie lazen het goed, de gletsjer! Om 10:00 uur kwamen we aan en meldden ons bij de gids. We kregen speciale schoenen met spikes en een pikhouweel. Dit alleen zag er al stoer uit! Voor de gletsjer hike kon beginnen moesten we eerst nog met een bootje over het meer en een uur lopen voordat we aan de rand van de gletsjer stonden. Schoenen en gordel aan en we werden in verschillende groepen verdeeld en met een touw aan elkaar vastgeklikt. Op deze manier konden we veilig achter elkaar lopen en kon niemand van het pad afwijken. We kregen uitleg over hoe we onze spikes in het ijs moesten zetten en toen konden we echt het ijs op. Het was echt wel spannend om te beginnen. Met wat onzekere stapjes liepen we de eerste treden op de trap van ijs op, maar hoe verder we liepen hoe beter we gingen lopen. Wat een ervaring was dit zeg, je voelt je heel klein met al dat ijs om je heen. De gids nam ons mee naar mini watervalletjes, liet ons de grote scheuren zien en vertelde over de verschillende soorten kleur blauw, wit en grijs in het ijs. Soms moesten we zelf over de scheuren heen stappen en liepen we over smalle paadjes op het ijs. Onderweg werden er trappetjes in het ijs gehakt zodat we veilig konden afdalen. Het was hierbij belangrijk dat je durfde te vertrouwen op je spikes en dat je je voeten recht neerzette in het ijs. Dit was natuurlijk ook even spannend maar ook dit ging met elke stap een stukje beter. Wat helemaal gaaf was, was de lunch op de ijsvlakte. Dat was nog eens een lunch with a view! En dat we heel erge koude billen kregen vergaten we snel met al dat moois. De 4 uur durende hike kwam tot een eind en dat voelden we ook wel in onze benen. Vermoeid en voldaan keerden we terug. Het was spannend en gaaf tegelijk en 1 ding is zeker; we zijn weer een ervaring rijker!