De laatste dagen in Lillehammer

Ondertussen zijn we via een prachtige route alweer aangekomen op onze volgende bestemming. Dirja zit nu het verhaal te typen in een super schattig Noors huisje met gras op het dak. Op dit vakantiepark is er een grote speelhal met luchtkussens dus we hoeven natuurlijk niet uit te leggen waar de jongens op dit moment zijn….

Onze avonturen en belevenissen van Lillehammer.

We zijn naar het openluchtmuseum van Lillehammer geweest. Niet heel spectaculair maar het was heerlijk relax rondslenteren in het zonnetje. Het was wel interessant om te weten te komen hoe Lillehammer eruit zag tussen 1700 en 1800. We gingen ook terug in de tijd met de spelletjes. We konden touwtje springen en stelten lopen dus dit hebben we geoefend met een paar andere Nederlanders. Ohja, over Nederlanders, dat je ze echt overal tegenkomt, hier in Noorwegen is dat ook zo.
De dieren waren ook leuk om te zien en we mochten de geitjes voeren met gras. We wisten niet dat geitjes voeren zo eng kon zijn, de grassprietjes door hek doen om de geit te laten happen was toch best wel spannend haha! Jaja, we zijn met echte helden op stap ;-). Uiteindelijk was het toch niet zo eng en werden de geiten ruimschoots gevoerd, ze hoeven de komende weken geen gras meer.. 
Na veel gekke filmpjes en foto’s vloog de tijd voorbij en was het tijd voor wat drinken en een broodje. We weten dat Noorwegen duur is, maar deze lunch was echt te belachelijk. Twee broodjes en wat te drinken voor 40 euro dus de volgende keer smeren we maar weer lekker zelf de broodjes. 
Ondertussen was het einde van de middag geworden maar nog steeds een heerlijk zonnetje dus we gingen naar ‘ons’ voetbalveldje om nog lekker een balletje te trappen. Het was een rustige dag en dat was achteraf maar goed ook, en waarom, dat hoor je zo!
Lekker douchen, eten en naar bed want Ro en Dir hadden de activiteit voor de volgende dag uitgezocht. Voor deze activiteit moesten we rond 9:00 uur op pad en het was nog even de vraag of het allemaal ging lukken. Bij de Kuijtjes moet je altijd rekening houden dat je later dan gepland kan vertrekken dus ruim genomen zaten we ook rond 9:00 uur in de auto ;-). We kwamen aan bij het Hafjell Bike Park. Tromgeroffel…. We zijn gaan downhill biken! Samen met een gids kregen we 90 minuten les en hij ging met ons mee en liet ons verschillende routes naar beneden nemen. Maar voordat we dit gingen doen moesten we naar boven want anders kan je natuurlijk niet naar beneden met je mountainbike. Dus met de gondel gingen we omhoog en dat duurde 10 minuten en de uitzichten waren spectaculair. Als je last hebt van hoogtevrees dan is dit een spannend ritje. Per twee personen moesten we in de gondel en onze mountainbikes hingen aan de buitenkant van de gondel. Ondertussen boven gekomen stond instructeur Miles op ons te wachten. Een klein detail, beneden kregen we een heel pak aan met bescherming en helm zodat we zonder kleerscheuren beneden kunnen komen. Aan de kleding konden we zien dat dat niet altijd goed is gegaan….
We begonnen met de groene route en dat was de makkelijkste route om naar beneden te gaan. Maar ook groen had zijn uitdagingen met de scherpe bochten. Het was even wennen en spannend maar daarna werden we echte dare devils op weg naar beneden! Eenmaal beneden gingen we weer met de skilift omhoog om vervolgens weer naar beneden te sjeezen. Dit deden we een aantal keer en toen was het tijd voor een drinkpauze want dit was best vermoeiend. We kregen complimenten van de instructeur en hij dacht dat we wel een stapje moeilijker konden. Dus op weg naar de blauwe route maar dat was echt wel spannend en lastig! Dus met slippende banden en soms een uitschieter met de fiets kwamen we beneden. Gelukkig bestond de route ook uit een deel groen en dat was toch wel fijn. Wim en Ro gingen nog een paar keer naar beneden en Bert en Dirja vonden het genoeg geweest en gingen lekker uitrusten. 
Wat een geweldige ervaring was dit en wat stoer dat we dit met elkaar hebben gedaan. Een perfecte afsluiting van Lillehammer!
Maar we waren nog niet moe genoeg en er kon nog wel wat spierpijn bij. We konden Lillehammer natuurlijk niet verlaten om nog 1 keer een potje te voetballen op ‘ons’ veldje. Hier zijn we nog een aantal uurtjes geweest. Elke schijnbeweging, elke doelpunt, elk trucje en elk balcontact staat op camera dus we hebben genoeg vastgelegd om een analyse te maken van de voetbal skills. Gelukkig staan de skills van Dirja niet op camera ;-). 
 

Veel liefs van ons en ons volgende verhaal is dus vanuit ons nieuwe huisje!